بعد از رخداد دو زلزله ویرانگر در سال 2015، نپال با فرآیندهای طولانی و پرهزینهِ امدادرسانی و بازسازی مواجه شد. فعالان داده ­باز نپال به‌دنبال روش‌­هایی برای جمع‌­سپاری و استفاده از داده ­باز به منظور شناسایی ضروری­‌ترین نیازهای شهروندان، هدف‎گیری مؤثر عملیات امداد و اطمینان از رسیدن کمک مالی به افراد نیازمند بودند.

خلاصه

بعد از رخداد دو زلزله ویرانگر در سال 2015، نپال با فرآیندهای طولانی و پرهزینهِ امدادرسانی و بازسازی مواجه شد. فعالان داده ­باز نپال به‌دنبال روش‌­هایی برای جمع‌­سپاری و استفاده از داده ­باز به منظور شناسایی ضروری­‌ترین نیازهای شهروندان، هدف‎گیری مؤثر عملیات امداد و اطمینان از رسیدن کمک مالی به افراد نیازمند بودند. برخی از این طرح‌ها، منجر به ایجاد نقشه­‌های بعد از زلزله شد که سازمان­‌های امدادی از آن‌ها استفاده کردند، امدادرسانان را از (مکان) نپالی­‌های نیازمندِ کمک، آگاه ساخت، برای شهروندان فرصتی فراهم کرد تا بازخورد مربوط به بازسازی را با دولت به اشتراک بگذارند و پاسخگویی مالی در مورد اهدای کمک‎های مالی به‌وسیله درگاه‌­های  شفافیت تضمین شود. تلاش‎ها در زمینه آمادگیِ مبتنی بر داده در هنگام وقوع حادثه و استفاده از دانش، تخصص و ارتباطات محلی، موفقیت پروژه‌­های داده باز بعد از زلزله را تقویت کردند. فجایع، بلایای انسانی و اقتصادی هستند که بخش زیادی از منابع کشور و جامعه بین­‌المللی را به خود جذب می­‌کند. اقدامات بررسی­ شده در این مطالعه موردی، توانایی داده ­باز برای ارائه اطلاعات به دست آمده از جمع‌­سپاری را در حفظ جان انسان‎ها و تأثیرگذاری بیشتر امدادرسانی نشان می‎دهد.

پیش­‌زمینه

تمرکز مسئله/محیط کشور

نپال، کشوری زلزله­‌خیز است: بین سال­‌های 1900 و 2011، شش زلزله جدی رخ داد که در کل باعث مرگ حدود 13،500 نفر شد.² در آوریل و می‌2015، مجموعه زلزله‌­های بزرگی در نپال اتفاق افتاد که منجر به مرگ 8،898 نفر و مصدومیت 22،300 نفر شد. اولین زلزله که بزرگی آن 7.8 ریشتر بود⁵، در 25 آوریل 2015 اتفاق افتاد؛ مرکز این زلزله در روستای بارپاک، تقریباً در 75 کیلومتری پایتخت یعنی کاتماندو بود. هفته­‌های بعد بیش از 300 لرزه با بزرگی بیشتر از 4.0 ریشتر رخ داد، از جمله دومین زلزله جدی (بزرگی 6.3 ریشتر)⁶ در 12 می‌که مرکز آن در نزدیکی کوه اورست بود.⁷

تأثیر زلزله‌­ها فاجعه‎آمیز بود. 31 منطقه از 75 منطقه تحت­ تأثیر قرار گرفتند که در 14 مورد از آن‌ها شرایط بحرانی اعلام شد. تقریبا نیم­ میلیون خانه تخریب شد⁸، از جمله کل روستاهای نزدیک به مرکز زمین­‌لرزه⁹، و بیش از 250،000 خانه آسیب دیدند¹⁰. به علاوه، به ساختمان‎های دولتی، مدارس، بیمارستان­‌ها، مکان­‌های تاریخی، زیرساخت حمل و نقل و برق، و زمین­‌های کشاورزی آسیب بسیاری وارد شد. در کل، تقریبا 3.5 میلیون نفر بعد از زلزله بی­خانمان شدند و 8 میلیون نفر، یعنی تقریبا یک سوم جمعیت کشور، تحت تأثیر قرار گرفتند¹¹.

تأثیر زلزله‌­ها به خاطر فقر و سطوح پایین توسعه در نپال تشدید شد. اگرچه نپال در کاهش نرخ فقر خود از 64.7 درصد در سال 2006 به 44.2 درصد در سال 2011، بسیار موفق بوده است، ولی با سرانه تولید ناخالص داخلی 2573 دلار در سال 2016، یکی از فقیرترین کشورهای آسیا است.¹² برنامه توسعه سازمان ملل، نپال را کشوری با توسعه انسانی کم در نظر می‌گیرد.¹³

در شاخص داده ­باز جهانی در سال 2015، نپال جایگاه 61 را بین 122 کشور با امتیاز 30 درصد باز بودن داشت¹⁴. بارومتر داده ­باز در سال 2015، نپال را با امتیاز 13.09 که بسیار کمتر از متوسط جهانی با امتیاز 32.96 است، در جایگاه 68 قرار داد. تا ژانویه 2017، نپال هنوز به مشارکت حکومتی باز (OGP) نپیوسته ‎است، اگرچه گام‌­های اولیه به سمت این هدف نهایی در حال برداشته‌ ‎شدن است.¹⁵ ایجاد OpenGov Hub کاتماندو در سال 2014 که فضایی برای مشارکت و همکاری در زمینه داده ­باز، شفافیت و پاسخگویی، و میان سازمان­‌های فناوریِ شهروندی و استارتاپ‎ها است، نشان از افزایش تمایل و کاربرد داده ­باز در آینده دارد.¹⁶ اما زیرساخت فنی و آمادگی نپال در این زمینه محدود است. مثلاَ مطابق با آمار سازمان ODB، نپال فقط 15 کاربر اینترنت در هر 100 نفر دارد.¹⁷

جعبه متن: فراهم‌­کنندگان، کاربران و واسطه‌­های کلیدیِ داده

برخلاف بسیاری از پروژه‌های در نظر گرفته شده در این مجموعه مطالعات موردی، که نقش­‌های مختلفی برای بازیگران مختلف در زنجیره تأمین داده ­باز در نظر گرفتند، بازیگران درگیر در این طرح خاص، نقش‌­های جمع‌آوری‌کننده، فراهم‌کننده، کاربر و واسطه داده را ترکیب کردند. تمرکز بر تولید داده مبتنی بر جمع‎سپاری و کاربرد آن در کنار داده حکومتی باز، مرزهایی را که معمولاً نقش­‌های سنتی بین ذینفعان داده ­باز را مشخص می­‌کند را محو کرد.

با در نظر گرفتن این مورد، بازیگران اصلی در پروژه‌­های بررسی شده عبارتند از:

آزمایشگاه‌­های زندگی کاتماندو¹⁸ (KLL): شرکت فناوری شهروندی غیرانتفاعی که برای ایجاد فناوری با تأثیر بالا جهت تغییر روش کار حکومت فعالیت می­‌کند.

شرکت نوآوری‌­های جوان¹⁹: شرکت فناوری کاتماندو که در سال 2007 تاسیس شد و در راهکارهای توسعه تخصص دارد، هدف آن‌ها تثبیت داده ­باز به عنوان یکی از اولویت­‌های دولت نپال است.

گروه مداخلات محلی²⁰:

گروه مداخلات محلی (LIG)، سازمانی غیرانتفاعی است که در کشورهای در حال توسعه فعالیت می‎کند و به‌دنبال بهبود حاکمیت به‌وسیله راهکارهای داده‌­محور است. این سازمان که توسط شرکت‌­کنندگان در سمینار دانشجویی دانشکده اقتصاد لندن تأسیس شد، در بریتانیا و نپال دفتر دارد. LIG، هم کاربر و هم فراهم­‌کننده داده است، و به‌وسیله جمع‌­سپاری و تبدیل داده حکومتی ایستا به قالب قابل خوانش با ماشین، فعالانه به‌دنبال گسترش مجموعه داده باز نپال است.

نپال باز²²: قطب دانش و محیط یادگیری برای سازمان‎ها‎ی نپالی و افرادی است که داده را برای توسعه، ایجاد کرده، به‌اشتراک می‌­گذارند و به‌کار می­‌برند. این پلتفرم تحت مالکیت نوآوری­‌های جوان، انجمن سازمان‎های غیردولتی نپال و مجمع آزادی و اقدامات توسعه است، و برای کنار هم آوردن خبرنگاران، CSOها و افراد فعال در صنایع فناور است که با داده باز کار می‌کنند.²³

کد برای نپال ²⁴: یک سازمان غیرانتفاعی 501(c)(3) ثبت شده در آمریکا است که هدف آن توانمندسازی نپال به‌وسیله افزایش سواد دیجیتال و دسترسی به داده ­باز، ساخت برنامه‌­های کاربردی برای بهبود زندگی، ارائه خدمات به بازماندگان زلزله و حق داشتن اطلاعات است.²⁵ کد برای نپال، که توسط میا میچل و راوی کومار در سال 2014 در نپال تأسیس شد، پروژه‌­هایی را دنبال کرده است که هدف آن‌ها از بین بردن شکاف دیجیتال میان زنان، افراد ضعیف، افراد روستایی و اقلیت‌های قومی در نپال است.²⁶

افراد ذینفع اصلی

هدف بیشتر پروژه‌­های داده ­بازِ بازبینی ‎شده در این مقاله، سودرسانی مستقیم از طریق کار امدادیِ سریع یا بازسازی پربازده‎تر و مؤثرتر به مردمی است که تحت تأثیر زلزله قرار گرفتند. اما این افزایش بازدهی به‌وسیله هدف­‌گیری بهتر تلاش‎های امدادی، بازسازی و کمک‎های مالی، به نفع سازمان­‌های امداد، اهداءکنندگان کمک و دولت نیز هست. هدف سایر پروژه‌­ها، دستیابی به واسطه­‌هایی مانند خبرنگاران است تا بتوانند از داده برای بهبود پاسخگویی استفاده کنند.

توصیف پروژه

تلاش برای استفاده از اهرم داده ­باز در واکنش به زلزله‌­های نپال، گوناگون بوده ‎است و شامل تعدادی سازمان­ و طرح می‌شود – مثال­‌های اضافی مانند استفاده از مجموعه داده شرکتی برای ارائه اطلاعات امدادی در این مطالعه موردی بررسی نشده‌اند.²⁷ این مطالعه موردی بر برخی از این تلاش‌­ها تمرکز می­‌کند، آن‌ها را به ترتیب بررسی می‌­نماید و سپس سعی می­‌کند چند درس میانبر از آن‌ها ایجاد کند.

(http://www.kathmandulivinglabs.org/projects/national-housing-reconstruction-programme)

آزمایشگاه­‌های زندگی کاتماندو

از بین برجسته­‌ترین پروژه‌­ها، آزمایشگاه‌­های زندگی کاتماندو (KLL)، بر اساس تلاش جمعی در پاییز 2013 ایجاد شد. دکتر ناما راج باداتوکی، مدیر اجرایی KLL، عضو تیم بشردوستانه نقشه خیابان­ باز (HOT) و مسئول سازماندهی محلی نقشه خیابان­ باز، اخیرا دوره دکترای جمع‌­سپاری، داده ­باز و رسانه اجتماعی و موبایل را در دانشگاه ایلینویز، Urbana-Champaign در سال 2010 کامل کرده است.²⁸ رابرت سادن، همکار وی در این برنامه، که برای بانک جهانی در واشنگتن کار می‌­کرد، به‌دنبال شریک نپالی برای طرح داده ­باز بانک جهانی برای تاب­آوری (OpenDRI) در سال 2012 بود. رابرت و ناما در پاییز 2012 در کاتماندو ملاقات کردند و ناما نقش رهبری OpenDRI در نپال را قبول کرد. KLL در سال 2013 به عنوان شرکت غیرانتفاعی در زمینه فناوری شهروندی و ابزاری برای ادامه کار بعد از پایان پروژه OpenDRI، تشکیل شد.²⁹ هدف این طرح جدید ترسیم همه «موسسات آموزشی، تجهیزات سلامت، شبکه­‌های جاده، شبکه محسوس آبگذرها، مکان­‌های مذهبی و سایر ویژگی‌­های جغرافیایی دره کاتماندو» است.³⁰

بلافاصله بعد از زلزله، KLL کار ترسیم پیش از زلزله خود را ادامه داد. اعضای KLL که از روی میزهای درون محوطه پارکینگ سازمان کار می‌­کردند، چون برگشتن به محیط داخل ساختمان ناامن بود،³¹ حدود 8000 داوطلب محلی و بین­‌المللی را هماهنگ کردند تا نقشه دقیقی از مناطق آسیب‌دیده بسازند. داوطلبان آنلاین در سراسر جهان از تصاویر ماهواره‌ای بعد از زلزله برای به روزرسانی نقشه­‌های قبل از زلزله استفاده کردند، در حالی که در کاتماندو، کارکنان KLL، تصاویر موجود از خسارات وارده در رسانه اجتماعی را ذخیره کردند و بر اساس آن نقشه شهر آسیب‌دیده را ترسیم کردند.³² سپس نقشه نهایی توسط تیم­‌های جستجو و نجات، خدمات اضطراری، ارتش نپال و سازمان‌های امداد بین­‌المللی مانند صلیب سرخ³³ و سازمان ملل³⁴ برای برنامه­‌ریزی و حرکت منابع به‌کار رفت. تلاش‎های مربوط به ترسیم داوطلبانه توسط مدیر اجرایی تیم نقشه خیابان­ باز بشردوستانه HOT)³⁵) هماهنگ شد، این تیم دارای ابزار منبع ­باز است که به هماهنگ‌سازی تلاش‌­های نقشه­‌برداری گسترده کمک می‌کند و کار را به وظایف کوچک‌تری تقسیم می‌کند تا به مشارکت‎کنندگان واگذار شود.³⁶

KLL از داده خود برای توسعه QuakeMap.org نیز استفاده کرد، وب­‌سایتی که کاربران به‌وسیله آن می‌­توانستند نیازهای خود را به سازمان­‌های اضطراری گزارش کنند. با غیرفعال شدن شبکه­‌های تلفن بعد از زلزله، اینترنت تبدیل به مسیر نجات بسیاری از افراد شد. بر اساس پلتفرم منبع ­باز  Ushahidi که قبلا در زلزله‌­های هائیتی و نیوزیلند استفاده شده بود، QuakeMap.org افراد را برای کمک اطلاعاتی بلادرنگ درباره نیازهای محلی فوری دعوت کرد. ناظران می‌توانند مشخص کنند مردم کجا گیر کرده‌­اند، آسیب به زیرساخت را تعیین کنند، اطلاعاتی درباره منابعی مانند سرپناه اضطراری را ارسال کنند یا برای موارد ضروری مانند پناهگاه، غذا و آب و کمک درخواست کنند.³⁷ KLL تیم کوچکی از داوطلبان داشت که کار آن‌ها تأیید اعتبار گزارشات رسیده به QuakeMap.org به‌وسیله تماس با ارسال­‌کننده بود تا حقایق را تأیید کنند. ارتش نپال، که نقش رهبری در تلاش برای امداد داشت، هر دو ساعت گزارشات را از QuakeMap.org دانلود می‌­کرد، و درخواست‌های کمک را به بخش امداد ارسال می‌­کرد. سطح دوم تأیید نیز در دفاتر مرکزی ارتش انجام می­‌شد که میزی برای تأیید گزارشات QuakeMap.org در آن تشکیل شد.³⁸ وقتی کمک دریافت می‌­شد، مجموعه داده به‎روز می‌­شد تا نشان دهد که مشکل حل شده‎ است و از ارسال دوباره منابع جلوگیری کند.³⁹ QuakeMap.org صفحه‌­ای به نام چه کسی در کجا چه کاری انجام می‌­دهد، داشت تا به سازمان­‌های امدادی کمک کند فعالیت میدانی خود را مشاهده کرده و کار خود را به‌صورت موثرتر هدایت کنند.

نپال باز و نوآوری­‌های جوان

دومین طرح برجسته یعنی درگاه شفافیت واکنش به زلزله،⁴⁰ توسط نپال باز و نوآوری‌های جوان انجام شد، دو سازمانی که در فناوری و توسعه مشارکت داشتند. بلافاصله بعد از زلزله هائیتی در سال 2010، بیش از 40 کشور، استاندارد نوآوری شفافیت کمک بین­‌المللیIATI)⁴¹) را برای انتشار داده مرتبط با توسعه (شامل بودجه، گزارشات سالانه و اسناد راهبردی برای برنامه‌های کشور) تصویب کردند. در سال 2012، نوآوری­‌های جوان، AidStream⁴² را اجرا کرد که پلتفرمی برای کمک به سازمان­‌ها در انتشار داده در قالب IATI بود که از XML استفاده می­‌کند.⁴³ از آن زمان، این قالب توسط بیش از 470 سازمان به‌کار رفته ‎است، از جمله Oxfam، صلیب سرخ و بنیاد بیل و ملیندا گیتس.⁴⁴

قبل از زلزله، چند سازمان در نپال این استاندارد را به‌کار بردند.⁴⁵ اما در 24 ساعت بعد از زلزله اول، نپال ­باز، قطب توسعه آنلاین و آفلاین دانش داده، و نوآوری­‌های جوان، با همکاری هم برای ایجاد درگاه شفافیت واکنش به زلزله کار کردند، درگاهی که کمک­‌های ملی و بین­‌المللی (نقدی و کالا) به تلاش‌­های امدادرسانی زلزله را پیگیری می­‌کند. همانطور که بیبهوسان بیستا، CEO نوآوری‌های جوان بیان کرد:

بلافاصله بعد از زلزله، حرکت خودجوش و فطری بین جوانان در بخش‌های مختلف به وجود آمد تا هر کمکی می‌­توانند برای قربانیان زلزله انجام دهند. در 26 آوریل، یعنی یک روز بعد از زلزله، من و 5 یا 6 نفر از همکارانم در پارکینگ دفتر خود جمع شدیم، چون زمین هنوز در حال لرزیدن بود و ما نمی‌­توانستیم داخل برویم. از خودمان پرسیدیم: چه کار می­‌توانیم بکنیم؟ به جای رفتن به محیط بیرون، که افراد بسیاری از قبل در آنجا مشغول کار هستند، آیا می­‌توانیم بر اساس تخصص خود کاری انجام دهیم؟ بنابراین… گفتیم بیایید منابع ورودی به نپال را پیگیری کنیم.⁴⁶

این گروه، کار را با دفتر سازمان ملل در رابطه با داده مربوط به هماهنگ­‌سازی امور بشردوستانه (OCHA) و داده خدمات پیگیری مالی (FTS) شروع کرد، ولی پس از آن که در رسانه ملی و بین­‌المللی و همین­طور منابع دولتی و غیر دولتی نیاز به یک درگاه مرکزی گزارش شد، دریافت، تمیز­ کردن و استانداردسازی داده را نیز شروع کرد،. همانطور که بیستا بیان کرد:

«سوالات بسیاری وجود داشتند که باید پرسیده می‌­شدند: آیا منابع کافی داریم؟ آیا این منابع به روش مناسبی به‌کار می‌­روند؟ ما یک مخزن مشترک و در دسترس برای پیگیری این داده لازم داشتیم.»⁴⁷

هدف این درگاه «پشتیبانی از کاربرد موثر و مسئولانه منابعی بود که برای فعالیت­‌های امداد و بازسازی در دسترس قرار داشتند.» برای دستیابی به این هدف، این درگاه به‌دنبال آن بود که 1) قابلیت ردیابی منابع از خیریه­‌ها به واسطه­‌ها و سپس سازمان­‌های اجرایی ایجاد کند، 2) پرس و جو درباره نتایج تلاش‌­های امدادی و پروژه‌­های خاص را ممکن سازد و 3) دیدگاهی کلی از کشور درباره تلاش‌­های امدادی فراهم آورد که از دوباره کاری جلوگیری کند. این درگاه در تلاش برای فراهم‌کردن دیدگاهی جامع از تلاش‌­های امدادرسانی و تأمین مالی آن‌ها، هم داده منابع اولیه و هم ثانویه را نشان می‌­دهد که درباره منابع مالی ارائه و دریافت شده توسط سازمان­‌های ملی و بین‌المللی است و مشخص می­‌کند این منابع چطور توسط این سازمان­‌ها استفاده شده‌­اند.⁴⁸ داده به‌کار رفته در این درگاه در قالب .csv قابل دانلود است.

داده به‌کار رفته برای درگاه شفافیت واکنش به زلزله باید قبل از این که استفاده شود، دریافت، تمیز و استاندارد شود. بسیاری از داده‌­ها از کنفرانس‌های مطبوعاتی اهداءکنندگان کمک بودند و در قالب متنی بدون ساختار ارائه شدند که باید به صورت دستی وارد می‌شد و یا به‌وسیله ابزار مربوط به این هدف از وب‌سایت‎ها دریافت می‌شد. داده سازمان ملل، قابل خوانش با ماشین بود، ولی کاملاً باز نبود. شمارش دوباره در روزهای بعد از زلزله رایج بود، چون اعداد از خیریه‌­ها و سازمان‎های اجرایی که روی یک پروژه کار می‌­کردند، به هم اضافه می‌شدند.⁴⁹

بر اساس مشاهده بیستا هدف این درگاه کاهش اصطکاک و غلبه بر برخی تأخیرهای موجود در گزارش IATI بود. به علاوه، این درگاه طراحی شد تا بی‌نظمی­‌هایی که مانع کمک و اکوسیستم خیریه می‌­شوند، بررسی کند. بیستا اشاره می­‌کند که بی­‌نظمی­‌ها حتی با نگاه به داده در سطح کلان مشخص هستند. مثلا، وی بیان کرد بر خلاف وعده کمک 4.4 میلیارد دلاری، داده فقط 3.85 میلیارد دلار آمریکا را نشان می‌­دهد.⁵⁰ درگاه شفافیت واکنش به زلزله به‌دنبال حل این مشکلات با پیگیری پول وعده داده شده است که از خیریه‌­ها به واسطه­‌ها می‌­رسد و همچنین با تأیید مستقل استفاده از پول در پروژه‌های مدنظر به روش باز است. در این فرایند، نوآوری­‌های جوان امید دارد با مشخص‌کردن نمونه­‌های فساد یا ناکارآمدی که باعث می‌­شوند پول به افراد ذینفع مدنظر نرسد، پاسخگویی را بهبود ببخشد. او می­‌گوید:

« تأیید مستقل این موضوع که پول وعده داده شده به پروژه مدنظر تحویل داده می‌­شود، بزرگترین چالش برای شفافیت و پاسخگویی امروز است. ما می‌­خواهیم از اشتباهات هائیتی جلوگیری کنیم و به عنوان مدلی عمل کنیم که نشان می‌­دهد فناوری چطور می­‌تواند به تسهیل شفافیت و پاسخگویی کمک کند.»⁵¹

کاربران اصلی درگاه شفافیت واکنش به زلزله، واسطه­‌های استفاده‌کننده از داده، از جمله خبرنگاران بودند. بعد از ارزیابی نیازهای پس از فاجعه و کنفرانس اهداءکنندگان کمک، وقتی اعلام وعده‌­های اهداء کمک شروع می‌شود، گزارش رسانه‌­ای نمی­‌تواند بین وعده‌­ها، تعهدات و پرداخت واقعی تمایز ایجاد کند. همانطور که بیستا بیان می­‌کند:

«گزارشاتی در رسانه­‌ها وجود داشتند که اعلام می‌کردند فلان مبلغ توسط هند یا سازمان ملل اهدا شده است. ما می‌­خواستیم به واسطه­‌ها بفهمانیم که این پول را واقعاً دریافت نکردیم. وعده‌­ها باید به تعهد تبدیل شود، تعهد نیز باید به پرداخت تبدیل شود، و پرداخت نیز باید به مخارج یک پروژه واقعی تبدیل شود.»⁵²

علاوه بر واسطه­‌های داده، بیستا سه مخاطب بالقوه و مورد هدف را شناسایی می­‌کند: خود اهداء‌کنندگان کمک برای پاسخگویی به اختلاف بین وعده‌­ها و پرداخت واقعی؛ CSOها و سازمان­‌های غیردولتی، که می­‌توانند از درگاه برای بررسی منابع و بخش‌های مدنظر اهداءکنندگان در پروژه‌­های بازسازی بالقوه استفاده کنند و این که «پول را پیگیری کنند» تا تضمین کنند پروژه‌­ها انجام می‌شوند؛ و سیاست­گذاران دولتی تا برنامه‌­ریزی کمک‌های دولتی برای بازسازی ممکن شود.⁵³

کد برای نپال

مجموعه سوم پروژه‌­ها توسط کد برای نپال انجام شدند که یک سازمان غیرانتفاعی در نپال است و به‌دنبال استفاده از نوآوری، داده و تلاش‌­های آموزشی برای زندگی عمومی است. بلافاصله بعد از زلزله اول، کد برای نپال به‌دنبال روش‌­هایی برای فراهم کردن پاسخ بشردوستانه در مناطق خارج از کاتماندو بود که آسیب شدیدی دیده بودند. برای انجام این کار، این تیم از نوعی فناوری پایین به منظور جمع‌­سپاری استفاده کرد، به امید این که تشویق به گسترده‌ترین مشارکت ممکن کند.⁵⁴ 36 ساعت بعد از زلزله، کد برای نپال، یک سند گوگلی از نوع باز ایجاد کرد تا اطلاعات مربوط به سازمان­‌های امدادی، داوطلبان و قربانیان را ارائه کند.⁵⁵

به علاوه، کد برای نپال دو ارزیابی از بازماندگان زلزله انجام داد تا درباره نوع کمکی که دریافت کردند، بازخورد داشته باشد. ارزیابی­‌های راهات پایو⁵⁶ (عبارت نپالی به معنی «آیا امداد دریافت کردید؟») و جعبه ابزار کوبو⁵⁷ در دو مرحله انجام شدند. مرحله اول 776 نفر از مردم آسیب‌دیده نپال در 40 موقعیت در 5 منطقه را در اگوست 2015 ارزیابی کرد. مرحله دوم، که در دسامبر 2015 انجام شد، فقط بر ساکنان روستای بارپارک تمرکز کرد، یعنی مرکز اولین زلزله بزرگ. یافته­‌های اولیه در وب­‌سایت کد برای نپال منتشر شدند و داده در قالب باز به‌اشتراک گذاشته شد.⁵⁸ نتایج ارزیابی­‌ها در رسانه­‌ها منتشر شدند و با سازمان­‌های غیرانتفاعی که فعالیت میدانی انجام می‌­دادند، به‌اشتراک گذاشته شد تا دیدگاهی همراه با جزئیات و به‌طور میدانی از اثربخشی و گستره توزیع کمک فراهم کنند. راوی کومار گزارش می‌­دهد که بیشتر ارزیابی­‌ها احتمالاً در قالب آنلاین برنامه‌ریزی شده‎اند.⁵⁹

گروه مداخلات محلی

گروه مداخلات محلی، سازمانی غیرانتفاعی که  در رابطه با موضوع حاکمیت فعالیت دارد و در نپال نیز دفاتری دارد، نیز از داده باز برای بررسی شرایط پس از زلزله استفاده کرد. این کار مبتنی بر پایه و تجربه پروژه‌­های قبلی در بخش‎های حاکمیت باز، جمع‌­سپاری و راهکارهای شهری هوشمندتر بود. مخصوصا این سازمان پروژه‌­هایی برای کمک به شهروندان کاتماندو انجام داد تا شکایات خود درباره سیاست محلی را گزارش دهند؛ شکایات مربوط به دولت در دو منطقه دور افتاده نپال را جمع‌­سپاری و با گوگل کار کرد تا نقشه­‌های GIS از نقاط مهم و مسیرهای رفت و آمد انسانی ایجاد کنند.

24 ساعت بعد از زلزله، گروه مداخلات محلی، مشارکت با وزارت مسکن نپال را شروع کرد تا اطلاعات جمع­‌آوری شده مربوط به خط اصلی تلفن اضطراری بعد از زلزله را دیجیتال کند. این سازمان با آزمایشگاه پاسخگویی که سازمانی با هدف «تقویت سیستم­‌های پاسخگویی» است⁶⁰ همکاری کرد تا میزهای کمک شهروندی سیار را به مناطق آسیب‌دیده بفرستد، نیازهای محلی را تعیین کند و جوامع آسیب‌دیده را به منابع متصل کند. طی هفته­‌ها و ماه­‌های بعد، وقتی بازسازی پیش رفت، این کار به #quakeHELPDESK توسعه یافت، راهبرد واکنش زلزله چهار بخشی که نه تنها به‌کاربران اجازه داد استفاده از داده کمکی را ردیابی کنند، بلکه «پلتفرمی برای جوامع آسیب‌دیده، مسئولان واکنش اضطراری و داوطلبان فراهم کرد تا کمبود‎ها در دورترین مناطق را نیز گزارش کنند.»⁶¹

سایر اجزای پروژه عبارت بودند از نظرسنجیِ ادراک شهروند که برای پروژه بازخورد مشترک بین سازمانی UNOCHA⁶² انجام‎شد (پلتفرم داده ­باز که برای بهبود واکنش امداد و بهبود تلاش برای بازسازی طراحی شد)، پروژه Open Mic⁶³؛ مشارکت با واسطه­‌هایی که به‌دنبال پیگیری و مقابله با شایعات و اطلاعات اشتباه هستند؛ و پیگیری پول، برنامه پیگیری و پاسخگویی کمک.⁶⁴ همه این پروژه‌­ها به گروه مداخلات محلی کمک کردند تا حلقه بازخورد را به‌وسیله کمپین ارتباطات با سازمان ملل ببندند که در آن، جلسات شهرداری با نمایندگان سیاسی محلی برای بررسی شکایات اعلام شده توسط #quakeHELPDESK، در رادیوی FM محلی منتشر شدند.⁶⁵

چه کسی در کجا چه کاری انجام می‌دهد؟

علاوه بر این پروژه‌­ها، سازمان‎های مختلف دیگری نیز به‌دنبال استفاده از داده برای معرفی کارآمدی­‌های جدید و شفافیت بیشتر در تلاش‌های امدادی بودند. یک مثال قابل توجه، تبادل داده بشردوستانه (HDX)⁶⁶ است، پلتفرم بازی که تحت مدیریت بخش OCHA سازمان ملل به منظور اشتراک‌­گذاری داده بشردوستانه و انجام تحلیل بر روی آن داده است. تیم HDX، ابزار چه کسی در کجا چه کاری انجام می‌­دهد را برای نپال ایجاد کرد (بازسازی و بازسازی مسکن) (HRRP 4W). این ابزار، تلاش‌های امداد مسکن در 14 منطقه به شدت آسیب‌دیده را بررسی می­‌کند تا نشان دهد که چه پروژه‌­هایی، در کجا، چه زمانی و توسط چه کسانی برنامه‌­ریزی و اجرا می‌­شوند. بعد از آموزش بیش از 350 سازمان شریک که در بازیابی و بازسازی مسکن کار می‌کنند، داده هر دو هفته به طور خودگزارشی تهیه شد. سپس داده در سطح ملی گردآوری و تمیز شد و برای ایجاد گزارشات به‌کار رفت.⁶⁷ پایگاه داده فعلی، داده را از 1 ژانویه 2016 تا زمان حال نشان می‎دهد و گزارشات تا آخر آگوست 2016 همچنان در حال ثبت است.

تأمین مالی

پروژه‌­ها، منابع (و مقادیر) تأمین مالی متفاوتی داشتند. درگاه شفافیت واکنش به زلزله کاملا توسط سازمان نوآوری­‌های جوان و با سودهای حاصل از فعالیت­‌های تجاری آن تأمین مالی شد.⁶⁸ اما بیشتر پروژه‌­ها، وابسته به کمک سازمان‎هایی مانند سازمان ملل بودند. مثلا Quake Map و ارزیابی­‌های ادراکی که بخشی از #quakeHELPDESK را تشکیل دادند، هر دو توسط سازمان ملل تأمین مالی شدند.⁶⁹ کار کد برای نپال به‌وسیله کمک­‌ها تأمین مالی شد، اگرچه ارزیابی دومِ راهات پایو توسط دانشگاه جرج میسون و دانشگاه تافتس پشتیبانی شد.⁷⁰

تأثیر

شاخص‌­های موفقیت و تأثیر را می­‌توان به دو گروه کلی تقسیم کرد: متریک­‌ها و داستان­‌های استفاده کردن، و تغییرات در رفتار یا فرهنگ سازمانی، سیاسی و اجتماعی.

با در نظر گرفتن این که پروژه‌­های موجود در نپال به‌خاطر بحران ایجاد شدند، تلاش­ برای پیگیری متریک‌­های محل یا تحلیل یا رفت و آمد به ندرت به موقع انجام می‌شد، اگرچه برخی از افرادی که با آن‌ها مصاحبه شد گفتند که می‌­خواستند این کار را در آینده انجام دهند. در نتیجه، تکیه بیشتر بر گزارشات کیفی برای سنجش بهره این پروژه‌­های مختلف، ضروری است. باید در نظر داشت که حتی این گزارشات هم ناقص و حدسی هستند، چون فقط می­‌توانیم درباره این موضوع بیاندیشیم که اگر مثلاً پروژه OSM از KLL هرگز انجام نمی‌شد، تلاش امدادی چقدر متفاوت می‌­شد. با این حال، در ادامه تلاش شده ‎است تا برخی از نمونه‏‌های گویای مربوط به تأثیر طرح‎های مختلف ارزیابی شود.

متریک‌ها و داستان­‌های استفاده

قبل از زلزله، دکتر بودهاتوکی و دوازده دانشجوی کارآموز به صورت جمعی، نقشه همه مؤسسات آموزشی، تجهیزات سلامت، شبکه­‌های جاده و مکان­‌های مذهبی دره کاتماندو را ترسیم کردند و این موارد و سایر ویژگی‌­های جغرافیایی مهم را به نقشه خیابان باز اضافه کردند. این تیم، کارگاه‌­های آموزشی برای دانشجویان دانشگاه، مقامات دولتی، جامعه فنی، NGOها و گروه‌­های جوان برگزار کرد و داوطلبانی برای پیوستن به تلاش‌­های ترسیم نقشه خود استخدام کردند.⁷¹ آن‌ها به‌وسیله تلاش‌­های جمعی بعد از زلزله، دقیق‌ترین نقشه دره کاتماندوی موجود در کشور را ایجاد کردند.⁷²

بعد از زلزله، دکتر بودهاتوکی از مدیریت یک تیم کوچک بین 7 و 100 داوطلب محلی، به مقام هماهنگ‎کننده تلاش‎های 9000 داوطلب راه دور از محل اتاق بحران رسید. یک هفته بعد از اولین زلزله، این تیم توانایی ترسیم نقشه 70 تا 80 درصد مناطق تحت تأثیر زلزله را داشت.⁷³ رسانه بین­‌المللی گزارش کرد که نقشه تهیه شده به‌وسیله OSM توسط سازمان‌های امداد مانند صلیب سرخ به‌کار رفت. طبق گفته عادل واگامن، مشاور قبلی در اقدام بشردوستانه هاروارد، تلاش‌های KLL برای ترسیم تجهیزات سلامت در دره کاتماندو در زمان قبل از زلزله، «بدون شک به توانایی امدادگران برای ارسال پشتیبانی و حفظ جان افراد کمک کرد.»⁷⁴

وبسایت QuakeMap.org حدود 2035 گزارش دریافت کرد که از بین آن‌ها، 978 مورد توسط داوطلبان تأیید شدند و 551 مورد اقدام لازم داشتند.⁷⁵ اما محاسبه ارزش واقعی درگاه پیچیده‌­تر از بررسی متریک‌ها بود. همانطور که دکتر بادهاتوکی بیان می­‌کند:

«چند زندگی توسط این کار حفظ شد؟ چند انسان رنج دیده با استفاده از داده QuakeMap التیام یافتند؟ من نمی‌دانم. من نمی­‌توانم داده کمّی درباره آن ارائه کنم.»⁷⁶

تغییر فرهنگ و رفتار

اگرچه درگاه شفافیت واکنش به زلزله قبل از شروع به‌کار هیچ کاربردی نداشت، ولی حدس بیستا مبنی بر این که رسانه بازار هدف خواهد بود، درست از آب در آمد. در نپال، این درگاه توسط خبرنگاران ملی برای فراهم کردن مدارک و شواهد در نوشته­‌های آن‌ها به‌کار می‌رود. بیستا گزارش می‌کند که رسانه­‌های بین‌المللی مانند BBC نیز از این درگاه برای پیگیری استفاده دولت از منابع استفاده کرده است.

نوآوری­‌های جوان نیز مخاطبانی از بین خبرنگاران به دست آورد. از این سازمان خواسته شد برای اعضای رسانه که می‌خواهند بدانند چطور می­‌توانند از این پلتفرم بهتر استفاده کنند، آموزش خبرنگاریِ داده فراهم کند. به علاوه، چند کاربرد جالب نیز ایجاد شد. مثلا، نپالی‌های مقیم آمریکا، که در اهدا و جمع‌آوری پول و منابع برای امدادرسانی فعال بودند، از این درگاه برای بررسی سازمان­‌های غیردولتی استفاده کردند تا درباره محل مشارکت خود تصمیم بگیرند. درخواست­‌هایی برای افزایش جزئیات داده بر اساس مناطق از سوی افراد علاقه‌مند به پیگیری جغرافیایی توزیع کمک وجود داشت، اگرچه ماهیت گزارش داده، انجام این کار را سخت می‌­کرد.⁷⁷

بهبود IATI

تجربه درگاه شفافیت واکنش به زلزله نیز برخی از محدودیت‎های گزارش‎دهی در IATI در شرایط اضطراری را مشخص کرد و شاید در این فرآیند به پیشرفت‌­های آینده در سیستم کمک کرد. درگاه با درخواست مخاطبان مختلف برای گزارش آنی و متمرکز داده ساختاری و استاندارد در طی بحران و بعد از آن مواجه شد؛ این موارد، مزایایی بودند که مکانیزم گزارش IATI موجود نمی‌توانست فراهم کند. بیستا توانست این تجربه را به‌وسیله مشارکت در کنفرانس­‌های بین­‌المللی درباره داده بشردوستانه، مانند اجلاس بشردوستانه جهانی در استانبول در می‌2016، به اکوسیستم IATI منتقل کند. او بیان کرد: «به‌وسیله این درگاه، به بحث درباره این که داده کمک بشردوستانه جهانی چطور باید استاندارد شود نیز کمک می‌کنیم.» اکنون IATI تیمی دارد که بر استانداردسازی داده کار می‎کند، که نمایندگانی از (سازمانِ) نوآوری­‌های جوان نیز در آن حضور دارند.⁷⁸

ریسک‌­ها

گسترش پروژه‌­های داده ­باز در محیط بی‌­نظم بعد از فاجعه طبیعی، فرصت­‌هایی برای کمک ارائه می‌کند، ولی احتمال سردرگمی و بی‌نظمی بیشتری نیز ایجاد می­‌کند. داوطلبان آموزش ندیده مشتاق کمک نیز سازمان­‌های امداد را متوقف می‌­کنند و مانع تلاش‌­های آن‌ها می‌­شوند؛ حتی وقتی از کمک آن‌ها استقبال می‌شود، مانند پروژه QuakeMap که توسط KLL انجام شد؛ مدیریت داوطلبان نیازمند وقت گذاشتن از سوی کارکنان است. دوباره‎کاری نیز ممکن است اتفاق بیافتد: مثلاً ارزیابی درک مختلف بازماندگان زلزله توسط سازمان­‌های مصاحبه شده انجام شد، و گاهی مسئولان نظرسنجی از کار یکدیگر آگاهی نداشتند. در نهایت اگر اطلاعات با دقت تأیید نشوند، پلتفرم‌­های اضطراری جمع‌­سپاری می­‌توانند باعث سردرگمی بازماندگان و اتلاف زمان امدادگران شوند. پلتفرم‎هایی مانند Open Mic که با شایعه در بین بازماندگان مقابله می‌­کنند، ابزاری برای نبرد با اطلاعات اشتباه فراهم می‌­کنند.

درس‌های آموخته شده

درس‌های مهم بسیاری با کاربرد گسترده از این مطالعه موردی خاص به دست آمد. این موارد را می­‌توان با در نظر گرفتن توانمندسازهای اصلی پروژه و همین طور مهم­ترین موانع یا چالش­‌های موفقیت آن دسته‎بندی کرد.

توانمندسازها

یادگیری از هائیتی

بسیاری از پروژه‌­ها با آگاهی از تجربه زلزله مخرب هائیتی در ژانویه 2010 ساخته شدند. افراد درگیر از مشکلات مربوط به آمادگی ضعیف و عدم شفافیت برای کشورهای فقیر و زلزله‌خیز آگاه بوده و به‌دنبال یافتن روش‌­هایی برای بهبود نتیجه نپال، قبل از زلزله یا بلافاصله بعد از آن بودند.⁷⁹ این آگاهی از تلاش‌­های قبلی و تمایل به‌کار بر اساس درس‎های آموخته شده، یکی از توانمندسازهای اصلی بود که به تأثیر و موفقیت تلاش‌­های نپال کمک کرد.

تجربه هائیتی، دکتر ناما بادهاتوکی را تشویق کرد تا به نپال بازگردد و کار ترسیم نقشه کشور را شروع کند. او در طی مطالعات خود، مشاهده کرد ترسیم باز چطور برای کمک به تلاش‌­های امداد در طی زلزله هائیتی به‌کار رفت. او با آگاهی از این که یک روز زلزله جدی در نپال اتفاق می‌­افتد،⁸⁰ و علم به کیفیت ضعیف نقشه­‌های رسمی موجود نپال،⁸¹ که برخی از آن‌ها بین 10 تا 25 سال به روز نشده‌اند،⁸² بعد از فارغ‌التحصیلی به کاتماندو برگشت تا ساخت جامعه ترسیم باز در نپال را شروع کند.

«نپال در یکی از پرخطرترین مناطق برای زلزله و سایر فجایع قرار دارد. در هائیتی نقشه بعد از زلزله  ایجاد شد، من می‌خواستم نقشه را قبل از زلزله ایجاد کنم.»⁸³

سازندگان درگاه شفافیت واکنش به زلزله نیز از تاریخچه مشکل‌­ساز درخواست کمک در زلزله هائیتی آگاه بودند. نپالی­‌ها از گزارشات عدم تطابق در سیاست‌های گزارش‎دهی سازمان‎های امداد بین‌المللی نگران بودند، مخصوصا بعد از این که مشخص شد 500 میلیون دلار که برای بازسازی زلزله هائیتی از سوی صندوق­‌های صلیب سرخ اختصاص داده شده بود، گم شده است. مطابق با گفته بیبهاسان بیستا، مدیرعامل نوآوریهای جوان،

«[این پرتال] مردم را با نشان دادن چگونگی جریان یافتن پول در پروژه‌­های بازسازی و نوسازی نپال، توانمند می‌سازد و شفافیت را در زمانی بسیار حیاتی ترویج می­‌کند … ما نمی­‌خواهیم اشتباهات هائیئی را تکرار کنیم.»⁸⁴

او ادامه می‌­دهد:

بعد از هائیتی، نگرانی­‌های بسیاری درباره سوءاستفاده یا استفاده نادرست از منابع مالی امداد و نوسازی وجود داشت. برای جلوگیری از این امر، ابتدا باید مشخص کرد چه کسی چه پولی را به چه کسی می‌­دهد. برای ما، این مورد جالبی بود که از آن نتیجه بگیریم باز بودن می­‌تواند از اشتباهاتی که در هائیتی رخ داد، جلوگیری کند. این موضوع، برای ما مشوقی درونی برای انجام پروژه بود.⁸⁵

اجازه نوآوری

دولت نیز نقش مهمی در موفقیت پروژه‌­های گوناگون داده ­باز در نپال داشت. بیستا می‌گوید بلافاصله بعد از زلزله، بازیگران مهمِّ حکومتی شامل کمیسیون برنامه­‌ریزی ملی و نخست­­‌وزیر نپال، از اهمیت شفافیت و پاسخگویی حمایت کردند. آن‌ها از این تلاش‌­ها نه فقط در دولت، بلکه به‌وسیله اقدامات مستقل و غیردولتی مانند درگاه شفافیت واکنش به زلزله، پشتیبانی کردند.⁸⁶ این نوع پذیرش در سطوح بالا نقش مهمی در حرکت رو به جلوی نوآوری و آزمایش با داده ­باز دارد.

سازمان­‌های بین­‌المللی و ورود به اکوسیستم‌­های موجود

بسیاری از پروژه‌­های بررسی شده در این مورد وابسته به داده و زیرساختی بودند که توسط سازمان‌های بین‌المللی مانند UN OCHA فراهم شدند. این مورد، اهمیت این سازمان­‌ها در توانمندسازیِ تلاش‌­های داده ‎باز در کشورهای در حال توسعه، به‌وسیله دسترسی به ابزار و تأمین مالی را نشان می‎دهد، و همچنین بیانگر کمک آن‌ها به پرکردن شکاف‌ها در پایگاه‎های داده دولت ملی با باز کردن مجموعه داده‌های مرتبط است.

براناو بادهاتوکی نیز به اکوسیستم فعلی کاربران داده به عنوان توانمندساز بالقوه، برای کسب محبوبیت لازم جهت گرفتن نتایج از داده جمع‌آوری و باز شده توسط آن‌ها اشاره کرد. به‌دلیل ارتباطات با بخش‎های تأمین مالی در سازمان ملل، آن‎ها به سیستم داده ­باز بین‌المللی متصل بودند که به سرعت و مشتاقانه به بیانیه‌های آن‌ها واکنش نشان می‎داد.⁸⁷ فعال­‌سازیِ این شبکه جهانی و گسترده از حل‌کنندگان مسئله، موجب استفاده از انواع مهارت و تجربه شد، که در غیر این صورت بی‌استفاده می‌ماند.

روابط، اعتماد و دسترسی

چندین مصاحبه‌شونده گفتند که نپال یک جامعه بسیار سلسله مراتبی است که در آن روابط و ماهیت این روابط، دسترسی به افراد و مؤسسات را مشخص می­‌کند. جهت استفاده موثر از داده باید روابط با بازیگران اصلی قبل از وقوع فاجعه ایجاد شود که طبق گفته دکتر بودهاتوکی، در این زمان نهادهای دولتی و سازمان‌های امداد صرف نظر از ارزش بالقوه داده آن‌ها، وقت یا تمایل به ملاقات با گروه­‌های داده ­باز ندارند. تخصص اثبات‌شده و محصول از پیش آماده نیز در از بین بردن تردیدها مفید است. دکتر بودهاتوکی متوجه شد شغل قبلی او در ترسیم نقشه دولتی، تخصص در OSM، مقالات و مدارج علمی به او کمک کرد تا بر سوء‌ظن سازمانی و عدم اعتماد به داده جمع‌­سپاری ‎شده فائق آید، در حالی که داده نقشه OSM که قبلا در نپال ایجاد شده بود، به او کمک کرد ارزش و قوت آن را نشان دهد.⁸⁸

پراناو بادهاتوکی، CEO گروه نوآوری­‌های محلی، اشاره کرد که این سازمان ارشدترین خبرنگاران را استخدام کرد تا به عنوان مسئولان هماهنگی منطقه برای #quakeHELPDESK فعالیت کنند، چون این افراد از قبل دسترسی نامحدود به سازمان‌های دولتی داشته‌اند و با تصمیم­‌گیرندگان رابطه ایجاد کرده بودند، ایجاد ارتباطات اجتماعی با قانونگذاران حتی مفیدتر بود.

«این نوع دسترسی نیاز ما بود، تا تضمین کنیم اطلاعاتی که تولید می‎کنیم به مخاطبانی می‌­رسد که بسیاری از سازمان‌های دیگر در جذب آن‌ها مشکل داشتند.»⁸⁹

همزمان بادهاتوکی هشدار می‌­دهد که وابستگی بیش از حد به ارتباطات شخصی و شاید راحتی بیش از حد با افراد صاحب قدرت، می­‌تواند بر توانایی ایجاد تغییر واقعی تأثیرگذار باشد.⁹⁰

داوطلبان: هم مانع و هم توانمندساز

بسیاری از مصاحبه­‌شوندگان درباره مزایای کار با داوطلبان محلی صحبت کردند. یک تیم از داوطلبان متعهد وقتی آموزش ببینند، می­‌توانند پروژه‌های ممکن را فراتر از ابزارهای یک کشور نسبتا ضعیف انجام دهند، همانطور که گروه OSM در نپال نشان داده ‎است. برای ترسیم بحران، داوطلبان محلی، دانشی عمیق همراه با جزئیات ایجاد می‌­کنند که همکاران از راه دور، هر چقدر با تجربه یا دقیق، نمی‌توانند آن را ایجاد کنند.⁹¹

همزمان، آموزش داوطلبان، سرمایه‌­گذاری مهم و نامطمئنی را نشان می‌دهد. تضمینی وجود ندارد که وقتی داوطلبان آموزش دیدند، به مشارکت خود ادامه دهند. چون شرایط زندگی تغییر می‌کند و علاقه کاهش می‌­یابد. گاهی پشتیبانی بیش از اندازه است، مانند موردی که دکتر بادهاتوکی در عواقب بعد از زلزله توصیف می‌کند که مشغول مدیریت هزاران ترسیم‌کننده سیار نقشه بحران بود. وی می­‌گوید:

«در منطقه هرج و مرج وجود داشت، ولی در جامعه آنلاین نیز هرج و مرج بود. چطور باید این میل به کمک به نپال را هماهنگ و کانالیزه کنیم؟»⁹²

با این حال، دکتر بادهانوکی معتقد است که نپال به‌دلیل وجود گروه قوی و ماهر در منطقه که توانایی نظارت، هماهنگ­‌سازی و هدایت داوطلبان بین­‌المللی را داشتند و امدادرسانی به نیازمندترین مناطق را تضمین می‌کردند، نسبت به کشورهای قبلی جایگاه بهتری برای کنترل ظرفیت ترسیم نقشه داشت. «بدون دانش محلی یعنی ظرفیت درون کشور، [ترسیم راه دور] خیلی به درد ما نمی­‌خورد.»⁹³

موانع

قابلیت اتصال و سواد فناوری

مانند بیشتر مطالعات موردی در این مجموعه، نبود ظرفیت و آمادگی فناوری یکی از رایج­‌ترین مشکلات بر سر راه موفقیت بود. بسیاری از افراد ذینفعِ مدنظر و کاربران این درگاه‌­ها، حتی قابلیت اتصال به اینترنت ساده نداشتند. عادل واگامن، مشاور سابق طرح بشردوستانه هاروارد بیان می‌کند که ظرفیت ابزار برای کارکرد در حالت آفلاین می‎تواند در تعیین فایده آن در مناطق مهم در طی بحران، تفاوت ایجاد کند.⁹⁴ پزشکی که در منطقه گروخا کار می‌­کرد، در مصاحبه با نیویورک تایمز بیان کرد که اگر اتصال به اینترنت داشت، با سایت‎های کد برای نپال و آزمایشگاه‌­های زندگی کاتماندو کار می‎کرد. برای افرادی مانند او که اتصال مطمئنی به اینترنت نداشتند، استفاده از سایت غیرممکن بود و یا محدود به چند تصویر از نقشه­‌ها برای استفاده در حالت آفلاین بود.⁹⁵ تولید نقشه­‌ها نیز وابسته به اتصال بادوام به اینترنت است، چون حتی نقشه­‌های کاغذی نیز باید برخی اوقات بر روی OSM بارگذاری شوند.⁹⁶

افرادی که اتصال به اینترنت دارند نیز باید با چگونگی استفاده از فناوری آشنا باشند. دکتر باداهاتوکی، مشاهده کرد که مشکل خاصی در رابطه با ابعاد فنی در ترسیم نقشه، میان داوطلبان بالقوه وجود دارد.⁹⁷ همانطور که کد برای نپال بیان کرد، شکاف دیجیتال واضحی در نپال وجود دارد که بر توانایی زنان، افراد فقیر، افراد روستایی و اقلیت­‌های مذهبی نپال در سهیم بودن در منافع اینترنت تأثیر منفی دارد.⁹⁸

ایجاد داده در برابر استفاده از داده

دکتر بادهاتوکی مشاهده می­‌کند که یکی از موانع روبه رو، تمایل به ایجاد داده بدون تضمین این موضوع است که داده واقعا مفید است و به‌کار می­‌رود. او بیان می‌کند:

«ما باید بر استفاده از داده از روز اول تأکید کنیم. تنها ایجاد داده برای ساخت نقشه­‌ها مهم نیست، بلکه استفاده از داده توسط سازمان‌های امدادی باید تضمین شود … ایجاد داده، بخش آسان کار است. بخش سخت‌­تر، صحبت با سازمان‌های امدادی و تضمین استفاده از نقشه­‌ها توسط آن‌ها است.»⁹⁹

فرهنگ سازمانی

فرهنگ سازمانی در دولت، جامعه مدنی و بین مردم همیشه نقش مهمی در تعیین موفقیت پروژه‌­های داده ­باز دارد. بیستا گزارش می­‌کند که سازمان او تمایل دارد جزئیات داده را افزایش دهد تا کمک در سطوح متفاوت را مشخص کند. مثلا وی می‎گوید نشان دادن این موضوع که پول چطور بین اهداءکنندگان ثانویه تقسیم شد تا در نهایت به دست افراد دیگر برسد، کمک‌کننده خواهد بود. اما اعلام جزئیات تا این سطح توسط روش‎های گزارش‎دهیِ فعلی یا فرهنگ سازمانی پشتیبانی نمی‌­شود، و هر دوی آن‌ها هنوز با پذیرش باز بودن و شفافیت فاصله دارند. وی گفت:

«سازمان­‌ها پاسخگو نیستند. آن‌ها حس می‌­کنند تعهد آن‌ها به اهداءکنندگان کمک و مقامات دولتی و خواسته‌های آن‌ها است، به جای این که حس کنند نیاز به انتشار داده برای مصرف عمومی دارند. عدم شفافیت و پاسخگویی یکی از بزرگترین چالش‎ها از نظر من است؛ نه فقط برای مردم نپال که چالشی برای سازمان‎های بین­‌المللی نیز هست.»¹⁰⁰

راوی کومار تأیید می­‌کند که فرهنگ سیاسی و سازمانی، مانع مهمی در تأثیر داده ­باز در نپال است:

وقتی سازمان‌های پاسخگو و توانا وجود ندارند، تنها کاری که می‌توانید انجام دهید، استفاده از داده ­باز، فناوری شهروندی یا ICT4D است. نپال به مدت بیش از یک دهه انتخابات محلی نداشته است. ظرفیت محلی وجود ندارد یا اگر وجود دارد، آماده پاسخگویی، برابری و انصاف نیستند. با وجود آن که نتایج این وضعیت را می‌بینیم، ولی پاسخی در مورد این موارد نمی­‌توانیم به دست آوریم.¹⁰¹

نگاه به آینده

وضعیت فعلی

بسیاری از پروژه‌ها، کوتاه یا میان‌مدت بودند و برای ادامه بعد از مراحل امداد یا بازسازی برنامه‌­ریزی نشدند. پروژه‌­های امداد، مانند QuakeMap و سند گوگل کد برای نپال، کاملا متوقف شده‌­اند. QuakeMap.org از 13 جولای 2015، گزارشات جدیدی درخواست نمی‌کند، اگرچه هنوز می­‌توان گزارشات جدید را ثبت کرد و پیگیری می‌شود. اما دکتر بادهاتوکی گزارش می‌کند که این سایت در صورت نیاز برای شرایط اضطراری آینده آماده نگه داشته می‌شود.¹⁰²

پروژه‌­هایی که تجربیات بازماندگان در طول دوره بازسازی را پیگیری می‌­کنند، هنوز ادامه دارند، اگرچه نظرسنجی‌ها کمتر انجام می‌شوند. مصاحبه­‌شوندگان از LIG و کد برای نپال امید دارند نظرسنجی­‌های خود را در مرحله سوم ادامه دهند، اگر شرایط مالی اجازه دهد.

در سپتامبر 2016، درگاه شفافیت واکنش به زلزله همچنان فعال است. بیستا بیان می­‌کند: «بازسازی و نوسازی تا پنج سال آینده ادامه خواهد داشت.» وی اضافه می­‌کند:

«بعد از مرحله امداد و نجات بی‌­نظم اولیه، به سمت تلاش برای نوسازی محسوس و بازسازی مدارس و مراکز سلامت حرکت می‌­کنیم. اگر بتوانیم داده را ساختاردهی کنیم و آن را در درگاه قرار دهیم، فعالیت‌های “پیگیری پول” ساده­‌تر می‌­شوند. همانطور که مشاهده می­‌کنیم، این جایی است که ارزش واقعی درگاه [قرار دارد] و داده ­باز متمرکز در مورد جریان‎های مالیِ مربوط به بازسازی و نوسازی، ضرورت بیشتری می‎یابد.»¹⁰³

پایداری

پروژه‌­های ارزیابی شده، به جزء چند استثنا، توسط سرمایه‌­های تجاری یا کمک مالی پشتیبانی شدند و تیم­‎هایی شامل کارمندان حقوق‌بگیر آن‌ها را به‌انجام رساندند و گاهی کمک داوطلبانه نیز وجود داشت. به‌علاوه، بازسازی و نوسازی نپال اصلی­‌ترین اولویت کشور است؛ بنابراین تقاضا برای پروژه‌­ها به منظور تسهیل این فرایند هنوز زیاد است. بیستا تأکید می­‌کند پایداری پروژه او وابسته به حفظ دو طرف عرضه و تقاضا است، یعنی باز بودن داده از طرف دولت و جوامع کاربران. ولی منابع مالی پروژه توسط پروژه‌های تجاری نوآوران جوان فراهم شده است که منافع آن‌ها دوباره برای پشتیبانی از فعالیت­‌های فناوری شهروندی سرمایه‌گذاری می‌شوند. اما بیستا امید دارد همگام‌سازی درگاه با سایر پروژه‌ها در زمینه مدارک مربوط به توسعه ممکن باشد و در این فرایند، منابع مالی خود را متنوع کند.¹⁰⁴

قابلیت تکرار

بسیاری از پروژه‌­ها از پلتفرم­‌ها یا مدل­‌هایی استفاده می‌کنند که بعد از فجایع گذشته با موفقیت به‌کار رفته‌­اند و مشخصا می­‌توانند دوباره به‌کار رفته و موفق باشند. مثلا، OSM HOT و پلتفرم‌های جمع‌­سپاری مبتنی بر Ushahidi بعد از زلزله هائیتی و کریستچرچ با موفقیت به‌کار رفتند و اکنون بخش تثبیت‌شده در جعبه ابزار داده باز بشردوستانه هستند.

بیستا حس می­‌کند که تجربه درگاه شفافیت واکنش به زلزله در سایر مکان‌ها نیز قابلیت تکرار بالایی دارد. او بیان می‌کند:

«‌برای ایجاد مدل منبع باز باید کار کمی انجام دهیم، چون نرم‌افزاری که ایجاد کرده‌­ایم، آمادگی کامل برای استفاده در سایر مکان­‌ها ندارد. ولی اندیشه پشت آن، قابلیت تکرار بالایی دارد.»

بیستا بیان می‌کند سازمان نوآوری­‌های جوان فعلا در حال بحث با OCHA FTS سازمان ملل درباره احتمال کاربرد برخی اجزای نرم‌افزار درگاه در FTS است. او بیان می­‌کند:

«قابلیت تکرار نه تنها شامل استفاده از نرم‌افزار است، بلکه شامل استانداردها و مفاهیم است که  می‌توانیم برای ساخت سیستم دیگری در جای دیگر و حتی بهتر از این استفاده کنیم.»¹⁰⁵

انواع نظرسنجی­‌های انجام شده توسط LIG و کد برای نپال نیز با موفقیت در سایر موقعیت‌ها برای نظارت بر پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری فرایند به‌کار رفت. اما بازده آن‌ها زمانی بیشتر خواهد بود که سازمان­‌هایی که این نظرسنجی­‌ها را انجام می‌دهند، بررسی­‌های زیست‌محیطی انجام دهند تا مطمئن شوند کار همدیگر را تکرار نمی‌­کنند. در حال حاضر، بهتر از پلتفرم جمع‌­سپاری Ushahidi برای ارزیابی­‌های بشردوستانه وجود ندارد. ظهور یا خلق یک فناوری برتر می‌‎تواند به کاهش استفاده از آن کمک کند.

نتیجه‌گیری

واکنش نپال و جامعه بین­‌المللی به زلزله‌­های سال 2015 با تلاش‌های جامعه داده ­باز آن بسیار تقویت شد. در برخی موارد، فعالیت‌­های آن‌ها، اطلاعات حیاتی فراهم کرد که در غیر این صورت در دسترس امدادگران قرار نمی­‌گرفتند، مانند پروژه OSM که توسط KLL انجام شد. در سایر موارد (QuakeMap.org و سند گوگل کد برای نپال) کاری که انجام دادند، مسیر مهمی به بازماندگان ارائه کرد که توانستند از پلتفرم­‌های جدید برای دستیابی به کمک استفاده کنند.

همه این کارها در مرحله بازسازی اهمیت دارند چون سازمان‌هایی مانند LIG، نوآوری­‌های جوان و کد برای نپال می‌­خواهند تضمین کنند که صدای بازماندگان شنیده می‌­شود، نیازهای آن‌ها برآورده می‌شود و پول کمک شده، دریافت و مسئولانه خرج می‌­شود. برخلاف نقش مهمی که این سازمان‌ها در انجام پروژه‌­های بررسی شده در این مطالعه موردی داشتند، مصاحبه­‌شوندگان اغلب با ناامیدی درباره چالش‌های عدم پاسخگویی سازمان‌های بین­‌المللی و دولت ملی در برابر تلاش‌­های داده ­باز صحبت می‌­کنند. این تجربیات مشخص می­‌کند که اگرچه داده ­باز می­‌تواند اثرات مهمی در تلاش‎های امدادی در زمان بحران داشته باشد، طرفداران داده ­باز باید دفاع از حاکمیت باز را ادامه دهند تا مزیت کامل داده ­باز بشردوستانه را به دست آورند.

منابع

1. Not found

2. Wikipedia, “List of Earthquakes in Nepal,” Wikipedia.org, https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_earthquakes_in_Nepal.

3. Government of Nepal, Nepal Earthquake 2015: Sector plans and financial projections, May 2016, http://nra.gov.np/uploads/docs/AStGGdnejZ160823113341.pdf.

4. National Planning Commission of Nepal, Post Disaster Need Assessment, Executive Summary, NPC, 2015.

5. Jessica Robertson and Heidi Koontz, “Magnitude 7.8 Earthquake in Nepal and Aftershocks,” U.S.G.S., May 12, 2015, https://www2.usgs.gov/blogs/features/usgs_top_story/magnitude-7-8-earthquake-in-nepal/; and Government of Nepal, Nepal Earthquake 2015: Sector plans and financial projections, May 2016, p. 47, http://nra.gov.np/uploads/docs/AStGGdnejZ160823113341.pdf.

6. Jessica Robertson and Heidi Koontz, “Magnitude 7.8 Earthquake in Nepal and Aftershocks,” U.S.G.S., May 12, 2015, https://www2.usgs.gov/blogs/features/usgs_top_story/magnitude-7-8-earthquake-in-nepal/.

7. “Nepal – Earthquake post disaster needs assessment: sector reports (English),” The World Bank, 2015, http://documents.worldbank.org/curated/en/546211467998818313/Nepal-Earthquake-post-disaster-needs-assessment-sector-reports.

8. Ibid.

9. Sahina Shrestha, “Lang Tang Is Gone,” Nepali Times, May 1-7,2015, http://nepalitimes.com/article/nation/langtang-destroyed-in-earthquake,2205.

10. https://www.worldbank.org/content/dam/Worldbank/document/SAR/nepal/PDNA%20Volume%20A%20Final.pdf

11. Ibid.

12. International Monetary Fund, “Report for Selected Countries and Subjects,” IMF, October 2015, http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2015/02/weodata/weorept.aspx?sy=2015&ey=2016&scsm=1&ssd=1&sort=subject&ds=.&br=1&pr1.x=34&pr1.y=16&c=558&s=NGDPD%2CNGDPDPC%2CPPPGDP%2CPPPPC&grp=0&a=.

13. United Nations Development Program, Human Development Report 2015, “Statistical Annex,” UNDP, http://hdr.undp.org/sites/default/files/hdr_2015_statistical_annex.pdf

14. Open Knowledge, “Global Open Data Index: Nepal,” http://index.okfn.org/place/nepal/.

15. Narayan Adhikari and Pranav Budhathoki, “The OGP Process in Nepal – On the Path of Our Own Choosing,” Open Government Partnership Blog, December 1, 2016, http://www.opengovpartnership.org/blog/narayan-adhikari/2016/12/01/ogp-process-nepal-%E2%80%93-path-our-own-choosing.

16. “We’ve Opened an OpenGov Hub in Nepal!” OpenGov Hub, May 21, 2014, http://opengovhub.org/blog/5/2014/weve-opened-an-opengov-hub-in-nepal.

17. World Wide Web Foundation, “Open Data Barometer, 2015,” http://opendatabarometer.org/data-explorer/?_year=2015&indicator=ODB&lang=en&open=NPL.

18. http://www.kathmandulivinglabs.org/

19. http://younginnovations.com.np/

20. http://www.localinterventions.org.uk/

21. Interview with Pranav Budhathoki, CEO, Local Interventions Group, September 7, 2016.

22. http://opennepal.net/

23. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016..

24. http://codefornepal.org/en/

25. See: Code for Nepal, http://codefornepal.org/en/.

26. Code for Nepal, “About Us,” http://codefornepal.org/en/about-us/.

27. Stefaan G. Verhulst, “Corporate Social Responsibility for a Data Age,” Stanford Social Innovation Review, February 15, 2017, https://ssir.org/articles/entry/corporate_social_responsibility_for_a_data_age.

28. Saira Asher, “How ‘Crisis Mapping’ Is Helping Relief Efforts in Nepal,” BBC News, May 6, 2015, http://www.bbc.com/news/world-asia-32603870.

29. See: Kathmandu Living Labs, http://www.kathmandulivinglabs.org/pages.

30. “Who We Are,” Kathmandu Living Labs, http://www.kathmandulivinglabs.org/about.

31. Shreeya Sinha, “Three Ways Nepalis Are Using Crowdsourcing to Aid in Quake Relief, New York Times, May 1, 2015, http://www.nytimes.com/2015/05/02/world/asia/3-ways-nepalis-are-using-crowdsourcing-to-aid-in-quake-relief.html?_r=3.

32. Imogen Wall, “Could Mapping Tech Revolutionize Disaster Response? The Guardian, April 25, 2016, https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2016/apr/25/could-mapping-tech-revolutionise-disaster-response?CMP=share_btn_tw.

33. Shreeya Sinha, “Three Ways Nepalis Are Using Crowdsourcing to Aid in Quake Relief, New York Times, May 1, 2015, http://www.nytimes.com/2015/05/02/world/asia/3-ways-nepalis-are-using-crowdsourcing-to-aid-in-quake-relief.html?_r=3.

34. Imogen Wall, “Could Mapping Tech Revolutionize Disaster Response? The Guardian, April 25, 2016, https://www.theguardian.com/global-development-professionals-network/2016/apr/25/could-mapping-tech-revolutionise-disaster-response?CMP=share_btn_tw.

35. http://tasks.hotosm.org/

36. Nirab Pudasaini, “Open Source and Open Data’s Role in Nepal Earthquake Relief,” OpenSource.com, June 8, 2016, https://opensource.com/life/16/6/open-source-open-data-nepal-earthquake

37. Saira Asher, “How ‘Crisis Mapping’ Is Helping Relief Efforts in Nepal,” BBC News, May 6, 2015, http://www.bbc.com/news/world-asia-32603870

38. Interview with Dr Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

39. Siobhan Heanue, “Nepal Earthquake: How open data and social media helped the Nepalese to help themselves,,” ABC News, August 17, 2015, http://www.abc.net.au/news/2015-08-16/nepal-earthquake-how-open-data-social-media-helped-rebuild/6700410.

40. http://earthquake.opennepal.net/

41. http://www.aidtransparency.net/

42. http://aidstream.org/

43. Jennifer Rigby, “A Year After the Devastating Earthquake, Nepals Young Are Rebuilding Their Country,” Quartz.com, April 27, 2016, http://qz.com/670197/a-year-after-the-devastating-earthquake-nepals-young-are-rebuilding-their-country/

44. “Who’s Using It?” AidStream, https://aidstream.org/who-is-using

45. Amrit Sharma, “Where Is All the Aid Money for Nepal Going? Open data could help lift the veil,” Takepart.com, August 6, 2015, http://www.takepart.com/article/2015/08/06/open-nepal-earthquake-aid-money

46. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

47. Ibid.

48. Young Innovations, “Earthquake Response Transparency Portal,” http://earthquake.opennepal.net/about.

49. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

50. Amrit Sharma, “Where Is All the Aid Money for Nepal Going? Open data could help lift the veil,” Takepart.com, August 6, 2015, http://www.takepart.com/article/2015/08/06/open-nepal-earthquake-aid-money.

51. Ibid.

52. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

53. Ibid.

54. Femke Mulder, et al., “Questioning Big Data: Crowdsourcing crisis data towards and inclusive humanitarian response,” Big Data and Society, August 1, 2016, http://bds.sagepub.com/content/3/2/2053951716662054.

55. Interview with Ravi Kumar Nepal, September 9, 2016.

56. http://codefornepal.s3.amazonaws.com/rahatpayo/index.html

57. https://1s3ej.enketo.kobotoolbox.org/webform

58. Interview with Ravi Kumar Nepal, September 9, 2016.

59. Ibid.

60. http://www.accountabilitylab.org/

61. “Our Mission,” #quakeHELPDESK, http://www.quakehelpdesk.org/what.php

62. http://cfp.org.np/

63. http://www.quakehelpdesk.org/openmic.php

64. Local Interventions Group, “Interagency Common Feedback Project: Nepal earthquake 2015,” http://www.localinterventions.org.uk/programmes.php?post=32.

65. Interview with Pranav Budhathoki, CEO, Local Interventions Group, September 7, 2016.

66. https://data.humdata.org/

67. Humanitarian Data Exchange, “Nepal—Who’s Doing What Where,” https://data.humdata.org/dataset/160625-hrrp-4w-national.

68. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

69. Interview with Pranav Budhathoki, CEO, Local Interventions Group, September 7, 2016.

70. Interview with Ravi Kumar Nepal, September 9, 2016.

71. See: Kathmandu Living Labs, http://www.kathmandulivinglabs.org/pages.

72. Shreeya Sinha, “Three Ways Nepalis Are Using Crowdsourcing to Aid in Quake Relief, New York Times, May 1, 2015, http://www.nytimes.com/2015/05/02/world/asia/3-ways-nepalis-are-using-crowdsourcing-to-aid-in-quake-relief.html?_r=3.

73. Ibid.

74. Ibid.

75. Nirab Pudasaini, “Open Source and Open Data’s Role in Nepal Earthquake Relief,” OpenSource.com, June 8, 2016, https://opensource.com/life/16/6/open-source-open-data-nepal-earthquake.

76. Interview with Dr. Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

77. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016..

78. Ibid.

79. Amrit Sharma, “Where Is All the Aid Money for Nepal Going? Open data could help lift the veil,” Takepart.com, August 6, 2015, http://www.takepart.com/article/2015/08/06/open-nepal-earthquake-aid-money.

80. Shreeya Sinha, “Three Ways Nepalis Are Using Crowdsourcing to Aid in Quake Relief, New York Times, May 1, 2015, http://www.nytimes.com/2015/05/02/world/asia/3-ways-nepalis-are-using-crowdsourcing-to-aid-in-quake-relief.html?_r=3.

81. Saira Asher, “How ‘Crisis Mapping’ Is Helping Relief Efforts in Nepal,” BBC News, May 6, 2015, http://www.bbc.com/news/world-asia-32603870.

82. Interview with Dr. Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

83. Saira Asher, “How ‘Crisis Mapping’ Is Helping Relief Efforts in Nepal,” BBC News, May 6, 2015, http://www.bbc.com/news/world-asia-32603870.

84. Amrit Sharma, “Where Is All the Aid Money for Nepal Going? Open data could help lift the veil,” Takepart.com, August 6, 2015, http://www.takepart.com/article/2015/08/06/open-nepal-earthquake-aid-money.

85. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

86. Ibid.

87. Interview with Pranav Budhathoki, CEO, Local Interventions Group, September 7, 2016.

88. Ibid.

89. Interview with Pranav Budhathoki, CEO, Local Interventions Group, September 7, 2016.

90. Ibid.

91. Interview with Dr Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

92. Ibid.

93. Ibid.

94. GovLab interview with Adele Waugaman, September 16, 2016.

95. Shreeya Sinha, “Three Ways Nepalis Are Using Crowdsourcing to Aid in Quake Relief, New York Times, May 1, 2015, http://www.nytimes.com/2015/05/02/world/asia/3-ways-nepalis-are-using-crowdsourcing-to-aid-in-quake-relief.html?_r=3.

96. Interview with Dr Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

97. Ibid.

98. Interview with Ravi Kumar Nepal, September 9, 2016.

99. Ibid.

100. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

101. Interview with Ravi Kumar Nepal, September 9, 2016.

102. Interview with Dr Nama Raj Budhathoki, Executive Director, Kathmandu Living Labs, September 10, 2016.

103. Interview with Bibhusan Bista, CEO, Young Innovations, September 12, 2016.

104. Ibid.

105. Ibid.