معرفی کمیته «گریس» و سازمان «شهروندان علیه اسراف دولت»

  • ۲۶ آذر ۱۳۹۴
  • 3
  • بدون دیدگاه
  • نویسنده: مهدی ثنائی
  • لینک کوتاه:

… در این گزارش ادعا شده بود که در صورت اجرای پیشنهادهای مطرح شده در آن 424 میلیارد دلار ظرف سه سال صرفه‌جویی می‌گردد. میزان صرفه‌جویی تا سال 2000 نیز به سالانه 1900 میلیارد دلار افزایش می‌یافت… در سال 1982، […]

… در این گزارش ادعا شده بود که در صورت اجرای پیشنهادهای مطرح شده در آن 424 میلیارد دلار ظرف سه سال صرفه‌جویی می‌گردد. میزان صرفه‌جویی تا سال 2000 نیز به سالانه 1900 میلیارد دلار افزایش می‌یافت…

در سال 1982، رونالد ریگان رئیس‌جمهور وقت امریکا طی دستور اجرایی 12369 کمیته گریس[1] را راه اندازی کرد. تمرکز این کمیته بر روی مخارج اضافی و ناکارآمدی بخش دولتی بود. اعضای این کمیته حداکثر 150 نفر و توسط رئیس‌جمهور و از افراد موجود در بخش خصوصی انتخاب می‌شده است. رئیس کمیته (بیزینس‌من مولتی میلیونر آقای پیتر گریس) نیز توسط رئیس‌جمهور انتخاب شده بود.

وظیفه این کمیته این بود که یک بازرسی از هزینه دستگاه‌های اجرایی دولت مرکزی انجام داده و بعد از آن به رئیس‌جمهور و سایر وزرا برای کاهش مخارج پیشنهادهایی را ارائه دهد. دستگاههای اجرایی موظف بودند که اطلاعات خود را در اختیار این کمیته قرار دهند. اعضای این کمیته هیچ‌گونه عوایدی از دولت دریافت نمی‌کردند و هزینه‌های کمیته از بخش خصوصی تامین می‌شد. این کمیته انگیزه کافی برای تلاش برای کاهش مخارج دولت را داشت چرا که در نهایت به کاهش مالیات پرداختی خود که همه از بخش خصوصی بودند منتهی می‌شد.

در طول دو سال 161 مدیر اجرایی شرکت و رهبران انجمن‌ها، یک ارتش 2000 نفری داوطلبانه تشکیل دادند تا بتوانند مخارج بیهوده دولت را شکار نمایند. هزینه‌ای که این کار داشت حدود 76 میلیون دلار بود که تماماً از بخش خصوصی تأمین شده بود. 2478 توصیه در گزارش تهیه شده ارائه شده بود. گزارش تهیه شده 47 جلد و حدود 21 هزار صفحه داشت.

بعد از دو سال کمیته گزارش مذکور را  به کنگره ارائه نمود. در این گزارش ادعا شده بود که در صورت اجرای پیشنهادهای مطرح شده در آن 424 میلیارد دلار ظرف سه سال صرفه‌جویی می‌گردد. میزان صرفه‌جویی تا سال 2000 نیز به سالانه 1900 میلیارد دلار افزایش می‌یافت.

رئیس کمیته مذکور در سال 1984 «سازمان شهروندان علیه اسراف دولت[2]»  را راه‌اندازی نمود که تاکنون نیز به فعالیت خود ادامه داده است. ماموریت این سازمان غیرانتفاعی بی‌طرف، از بین بردن مخارج اضافی، سوءمدیریت و سوء‌استفاده در حکومت بوسیله فعالیت‌های تحقیقاتی و آموزش عمومی است. این سازمان حدود 1 میلیون عضو و حامی در سراسر امریکا دارد و به خوبی از مفاهیم جمع‌سپاری استفاده می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این سازمان به سایت رسمی آن مراجعه نمایید: www.cagw.org

این سازمان یک بازوی لابی‌گر نیز به نام «شورای شهروندان علیه اسراف دولت»[3] نیز دارد که با لابی‌کردن در کنگره از تصویب طرح‌های با هزینه‌های بیهوده جلوگیری می‌کند. این شورا هر ساله گزارشی ارائه نموده و در آن نمایندگان کنگره را به ترتیب هزینه‌زا بودن (با توجه به رأی­هایی که برای افزایش مخارج و به تبع آن افزایش مالیات داده) رتبه‌بندی می‌نماید.

همچنین به صورت ماهانه سازمان مذکور مدال افتخاری به قانون‌گذاران، مقامات دولتی، و نامزدهای سیاسی که با ایجاد هزینه‌های بی‌جا در اقدامات خود به منافع مودیان مالیاتی توجه نکرده‌اند، اعطا می‌نماید که به نوعی جنبه توهین دارد. نام این مدال افتخاری «بچه خوک ماه»[4] است!

Frank Joseph Pallone – نماینده ایالت نیوجرسی و برنده مدال مذکور در نوامبر2015

لیست برندگان کلیه ماه‌های این جایزه در این لینک: cagw.org/porker-of-the-month

بطور کلی در امریکا به مخارج اضافی لقب «هزینه کردن از بشکه گوشت خوک»[5] را داده‌اند. وجه تسمیه این نام‌گذاری نیز به سال‌های برده‌داری در امریکا بر میگردد. هنگامی که بردگان برای خوردن غذا به سمت بشکه‌های گوشت خوک حمله می‌کردند تا بتوانند تکه‌ای از آن گوشت را بدست بیاورند[6]. در واقع این تسمیه، مالیات جمع‌آوری شده فدرال را به گوشت خوک تشبیه کرده و نمایندگان را بردگانی که برای بدست آوردن تکه بیشتری از این گوشت به طرف آن حمله می‌کنند.

با تشکر از یکی از همراهان شفافیت برای ایران بابت تهیه این گزارش آموزنده و جالب توجه


پی‌نوشت‌ها:

  1. نام دیگر کمیته: Private Sector Survey on Cost Control
  2. Citizens Against Government Waste – CAGW 
  3. Council for Citizens Against Government Waste – CCAGW 
  4. Porker of the Month 
  5. Pork Barrel Spending 
  6. در آن زمان برای نگهداری گوشت خوک، آنرا را در بشکه‌های شور نگه می‌داشتند.