در کشورهایی مانند انگلستان که ارائه خدمات سلامت ملّی و دولتی است و مردم از لحاظ هزینه‌های سلامت دچار مشکل نیستند، شفافیت نظام سلامت توانسته در حیطه‌های دیگری مثمر ثمر گردد. با انتشار اطلاعات نرخ مرگ و میر جراحان قلب در انگلستان، میزان این مرگ و میر به 50درصد کاهش یافت.
در کشورهایی مانند انگلستان که ارائه خدمات سلامت ملّی و دولتی است و مردم از لحاظ هزینه‌های سلامت دچار مشکل نیستند، شفافیت نظام سلامت توانسته در حیطه‌های دیگری مثمر ثمر گردد. پس از رسوایی دهه 1990 بیمارستان بریستول انگلستان در پی نرخ مرگ و میر بالای کودکان بر اثر جراحی قلب، تحقیق و تفحصی برای روشن شدن علل ریشه‌ای این اتفاق و ارائه راهکارهایی برای جلوگیری از وقوع دوباره‌ی آنها انجام شد. نتیجه‌ی این تفحص که در سال 2001 منتشر شد شامل 200 پیشنهاد برای NHS بود که یکی از ارکانهای مهم آن را نظارت بر عملکرد جراحان و دسترسی به اطلاعات مرگ و میر آنها تشکیل میداد. در سال 2005 و در پی اجرای کامل قانون «دسترسی آزاد به اطلاعات» در انگلستان، درخواستی برای انتشار نرخ مرگ و میر جراحان قلب صورت گرفت و آمار آن توسط خبرگزاری گاردین منتشر شد.
هم اکنون دولت انگلستان اطلاعات پیامدهای خدمات خود را در قالب «داده باز» از طریق آدرس اینترنتی (http://www.nhs.uk/Service-Search/Performance/Search) در اختیار عموم مردم قرار داده است. از طریق این آدرس میتوان به تفکیک پزشک، مراکز ارائه دهنده، تخصصهای پزشکی و … اطلاعات مورد نظر را دریافت کرد. برای مثال همانطور که در تصویر زیر مشخص است نرخ بقاء برای جراحان قلب بصورت عمومی منتشر شده است. علاوه بر نام کامل جراح و وابستگی سازمانی وی، نام او به نمایه شخصی او لینک شده است که حاوی اطلاعات بیشتری در مورد وی میباشد.
جهت آشنایی بیشتر با سامانه NHS Choice به مطلب 1 و مطلب 2 مراجعه فرمایید.
نتیجه‌ی قابل توجّه این شفافیت در حفظ جان انسانها نمود پیدا کرد. طبق مطالعه‌ای توسّط دکتر کاترین براون و همکاران در سال 2014، نرخ مرگ و میر جرّاحی قلب «کودکان» از 4.3 درصد در سال 2000 به 2.6 درصد در سالهای 2009 و 2010 تقلیل یافت. با وجودی که اصلاحات نظام سلامت انگلستان در زمینه جرّاحی قلب منحصر به شفافیت عملکرد جرّاحان نبوده است امّا افراد بسیاری همچون دیوید کامرون، نخست وزیر انگلستان، مهمترین علّت این بهبود کیفیت و عملکرد را به شفّافیت نسبت میدهند. دیوید کامرون در ژوئیه سال 2011 اثر شفافیت بر عملکرد را اینگونه توصیف میکند:
«…(شفّافیت) میتواند استانداردها را ارتقاء بخشد. تمامی شواهد نشان میدهند که زمانی که شما اطلاعات عملکرد مشاغل را میدهید، همچنان که افراد از بهترینها یاد میگیرند، مسابقهای برای رسیدن به بالاترین سطح بوجود میآید. برای مثال، پنج سال پیش امکان دسترسی، درک و استفاده از اطلاعات مرگ و میر جراحیهای قلب برای عموم مردم بسیار آسان شد. حدس بزنید چه اتّفاقی افتاد؟ نرخ مرگ و میر به سرعت کاهش یافت. پزشکان ما، معلمین و همچنین پلیس ما بسیار مشتاقند تا عملکرد خود را بهبود بخشند و به بهترین سطح ممکن برسانند. اگر با آنها صحبت کنید با سرخوردگی به شما خواهند گفت که به شدّت نیازمند این اطّلاعات و این فرصت هستند.»
شفافیت اطلاعات در نظام سلامت انگلستان شامل سه بخش کلّی است:
1- داده‌ی بزرگ (Big data): تمامی اطلاعات عمومی نظام سلامت؛ شامل نرخ مرگ و میر اعمال جراحی و کیفیت خدمات ارائه‌دهندگان است که در اختیار عموم مردم قرار میگیرد.
2- داده‌ی کاربران (User data): شامل اطلاعاتی است که کاربران در اختیار سیستم قرار میدهند؛ مانند رضایت آنها از خدمات و همچنین پیشنهاد خدمات به دیگران.
3- داده‌ی من (My data): این اطلاعات شامل تمامی سوابق سلامتی هر فرد است که از طریق اینترنت و بصورت یکجا همواره در اختیار وی خواهد بود (مانند طرح سپاس(پرونده الکترونیک سلامت) در ایران).
این تجربه در انگلستان حاکی از آن است که با ایجاد شفافیت در کیفیت خدماتِ ارائه‌دهندگان با استفاده از شاخصهای سلامتی میتوان مطالبه‌ی عمومی ایجاد کرد و با شکل‌گیری این مطالبه، پاسخگویی مسئولین افزایش می‌یابد. نتیجه‌ی چنین فضایی، ایجاد توازن قدرت بین بیماران و ارائه‌کنندگان است که در نهایت منجر به بهبود فرایندها، ایجاد عدالت و افزایش اثربخشی در ارائه خدمت میگردد.
